Wij, van het team Gewoon Doen, lopen de Wampex sinds 2004. Het team heeft in de loop der jaren enkele mutaties ondergaan maar de laatste paar keer lopen we steeds met hetzelfde vijftal, 1 veertiger en 4 begin-vijftigers. We hebben dus de nodige ervaring, hoewel ons dat in 2008 niet heeft geholpen, we waren toen genoodzaakt de taxi te bellen. Deze versie van 2010 zouden we in eerste instantie de eerste avond lopen, maar door omstandigheden gedwongen (vakantie New York en ziekte) zijn we via de 2e avond uiteindelijk op de laatste avond terecht gekomen. 26 november in de sneeuw, dit gaf een geheel nieuwe dimensie aan de Wampex. We begonnen de vrijdag bij de stam-pizzeria in Groningen. De ons toegewezen starttijd was 21:44. Rond half negen waren we in de Lauwer aanwezig en kon de voorbereiding beginnen. We hadden de tijd wel nodig, mede omdat de eerste uitwerker van het ganzeborden de instructie niet goed had gelezen (een gans betekent nl nog een keer gooien).
Vervolgens op pad in ZZW en daarna O. Meteen de eerste letter gevonden en kwam het team van 21:40 ons alweer tegemoet. De post had hen erop gewezen dat ze een letter mistten ……. Vervolgens met z’n allen in de caravan, waarna route 2 tot memorie 1 geen moeite kostte. Route 3 was de PC-route gehusseld maar die was in de Lauwer goed voorbereid dus ook geen probleem. Route 4, kleintje ganzebord, leverde wel wat problemen op. En dat ondanks de dubbele voorbereiding. We kwamen wel bij het begin van de geel-zwarte route uit maar we hebben daarvoor niet alle aanwijzingen van het ganzebord gebruikt. Dat we onderweg een witte Wampie tegenkwamen gaf aan dat we op de juiste route zaten, maar toch. Na route 5 konden we de boekjes in ontvangst nemen.
Route 6, 7 (deze omgedraaid én omgekeerd) en 8 gingen goed. Maar route 9 verliep problematisch. Hoe schuin we de boekjes ook hielden, we konden niet alles ontcijferen (wel “jammer onzin”). Ook leesbrillen hielpen niet. Pas de week ná de Wampex volgde de complete ontcijfering. Omdat we op een gegeven moment op de asfaltweg terecht kwamen en in route 10 een asfaltweg werd genoemd kwamen we weer op het juiste pad en bij de volgende post. Daar zagen we dat we 2 uur hadden gelopen over de eerste 5 km. Op een totaal van 25 km beloofde dat niet veel goeds. Bij de post moesten we een vlot maken. Terwijl 4 van ons daar druk mee waren had de 5e twee vuilniszakken gevonden: benen erin en naar de opdracht gelopen leverde de beschrijving van route 12 op. Route 11 en 12 was geen probleem. Wel bij route 11 een handschoen verloren. Dat was de 2e keer, het gebeurde ook al bij route 4 maar na een korte terugtocht bleek een ander team de handschoen gevonden te hebben. Dit keer maar niet weer teruggelopen.
De routes 13, 14 en 15 gingen ook goed, tot een post met een eerste eenvoudige water-oversteek. In route 16 in eerste instantie “wind mee” gemist, maar daar kwamen we snel genoeg achter. Direct hierna weer een post met een water-oversteek, in een bed. Aan de overkant kwamen we een groep tegen die nog met route 16 bezig waren. Ze zaten op de verkeerde oever. Wij konden met route 17, de gezochte kompasroute beginnen. Hoewel door de sneeuw het moeilijk was om letters te vinden, elk hoopje sneeuw op een boom leek op een letterplaatje, hadden we tot hier wel voordeel gehad van het laat starten in de sneeuw: veel paden waren al gebaand. Ook op route 17 was een pad gebaand. Zonder goed op de kompas te kijken werd dit pad gevolgd, tot een zandweg, maar geen verdere aanwijzingen en al helemaal geen “Z”. Na wat heen en weer gezocht te hebben toch weer het bos in, en zagen we andere groepen bij een aanwijzing in Romeinse cijfers staan. Hoewel daarna één vertaling niet goed was gegaan (151 moest 106 zijn, maar daar kwamen we vrij vlot achter) verliep deze route goed en kwamen we weer op een zandweg, maar nog steeds geen “Z”. Na enig zoeken bleek de route verder te gaan in het bos aan de overkant van de zandweg. Uiteindelijk kwamen we bij de “Z”. En “voor een pad” moest “op een pad” zijn waardoor de doolhofroute direct kon beginnen. Deze route ging voorspoedig, wel kwamen we veel groepen tegen die de andere kant op liepen. Route 19, de klokkenroute, ging goed, evenals 20 en 21. Op het station, onder “loket” door kregen we route 22 van de post.
Deze begonnen we te snel zonder goed te lezen en zonder goed op de kompas te kijken. Na enig dolen in het dorp kwamen we al snel tot de conclusie dat het niet goed was gegaan. Terug dus op zoek naar de juiste route. Dat ging vervolgens weer vlot goed en langs het bord waarop stond aangegeven dat je 5,3 km kon afsnijden kwamen we uit bij route 23. Hoewel er vrijwel geen sporen in de sneeuw waren (zouden veel teams gekozen hebben voor het afsnijden?) ging de oversteek goed. Bij andere Wampexen willen dergelijke routes nog wel eens het karakter hebben van file-rijden door de vele teams, maar hier was het rustig. Na route 24, bij een post de gevreesde bootjes, eh tonnen. Op Hyves stonden verhalen over de vele natte pakken. Dankzij de goede instructies van de post ging het goed. Deze post zagen we trouwens op het laatste moment omdat ze de verlichting uit hadden. In route 25 zat een gevaarlijke oversteek maar de planken waren door ijsvorming niet te belopen. Volgens de beschrijving moesten we op de westelijke oever lopen, wij zijn op de oostelijke oever gebleven totdat de sloot ophield. Nog wel even heen-en-weer gelopen op de westelijke oever omdat we bij de oversteek een letter hadden zien hangen. Waar een goede zaklantaarn wel niet goed voor is. Route 26 (striproute) was geen probleem, evenals route 27 (wel goed kompas lezen).
En toen route 28. Problematisch. De tweede aanwijzing, 341 graden, werd niet goed op de kompas gelezen. We volgden de weg terwijl we over de vlakte hadden moeten lopen. Uiteindelijk kwamen we weer bij het afsnij-bord uit en vonden we de chocopost. Route 29 ging ook goed al duurde het op de 6-sprong even voordat we wisten welke 5 we moesten laten liggen. Voor route 30 hadden we volgens ons niet alle aanwijzingen gebruikt toen we al bij de post kwamen. De laatste post, maar volgens de posters hadden we nog ca 2 uur voor de boeg. Bij de post weer een water-oversteek, ook weer eenvoudig al was de helling bevroren. Route 31, je ziet het of je ziet het niet. Een deel van het team wel, dus deze route ging vlot. Route 32 liepen we te ver door terwijl links van ons wel rode reflectoren zagen. We meenden ons van andere jaren te herinneren dan pompleblèden geen reflectoren waren, dus wel. Na deze route, leverde de videoroute, route 34, na enige aarzelingen in het begin uiteindelijk geen problemen op.
Bij route 35 hadden we op een gegeven moment 2 kompassen nodig. Dit ging niet helemaal goed want de “Z” hebben we niet kunnen vinden. Achteraf bleek dat we te vroeg richting 303 zijn gegaan. Na route 36 kwamen we te noordelijk uit, maar via de bosrand kwamen we toch bij de reflector. Route 37, 38 en 39 gingen ondanks de vermoeidheid weer vlot en om 06:17 hadden we de finish. Bijna de laatste letter gemist maar die kon in de Lauwer op het laatste moment nog worden opgeschreven. Moe maar voldaan konden we snert eten.
Slotopmerkingen
– Hoewel het vroor was het dankzij het windstille weer niet te koud, dwz je hield je warm door te lopen, ook al mistte je een handschoen. De verloren handschoen lag trouwens bij de finish te wachten! De posten zullen wel koud hebben gehad.
– De wateroversteken waren zeer goed te doen, behalve die van route 25. Dit jaar geen enge touwen waar je op moet balanceren.
– Naar ons gevoel was er dit jaar veel kompaswerk.
– Een hele nieuwe ervaring: na afloop ijs van de autoruiten krabben.
– Met een looptijd van 8:33 en 3 letters gemist kwamen we uit op een einddtijd van 9:18. 4e plek op deze avond. Een mooie prestatie vinden wij zelf.
– Volgens de GPS hebben we 28,9 km gelopen.
Organisatie: bedankt. Volgend jaar weer.
