Talent en leermoment.
Dit jaar viel de startdatum voor Ispaha en Blokje wat ongelukkig. Sommige teamgenoten hadden zich ook ingeschreven voor de zevenheuvelenloop in Nijmegen, die in hetzelfde weekend viel. Samen met de uitdagende weersverwachtingen zorgde dit voor een beperkte opkomst, zodat besloten werd om beide teams maar samen te smeden.
Er was goede moed: dit nieuwe team zou voortvarendheid met nauwgezetheid combineren. Dat moest beslist tot een goede eindscore leiden. Zoals altijd kwam onze voorbereidingsfase in tijdgebrek. Het doorgronden van de computerroutes viel ons te zwaar en we vertrokken zelfs met onvolledige info. Zoals meestal sloegen we de eerste letter over. Ook bij de terugweg zagen we deze over het hoofd.
Pas na de snert viel hij ons op, in het daglicht, maar toen was het dus te laat. Eenmaal op pad groeide het zelfvertrouwen van ons combiteam. Alles liep gladjes totdat er het zoeken was naar de knajtelakeenpte (een kantelenplankje?), wat leidde tot grote verwarring, twijfel, oplopende spanningen. En dan dat autokerkhof, ook eerst onvindbaar. In totaal zeker een uur vertraging en de sfeer was zoek. Pas na de oeverloze route kwamen we weer wat op orde. We ontvingen onze portie modder, water, weiland, struikgewas en de romantiek van de maanstanden, de hartjesroute en de striproute. Brancards en kruiwagens. Vliegtuigen boven de bunkers zorgden voor een vervreemdend effect.
Versterkt door chocolade en door het volkslied begonnen we aan de terugreis. Gelukkig werd het uiteindelijk weer licht, zodat de laatste kilometers eitje waren. Behalve dus die eerste letter, die ook de laatste was. Met onze 25e plaats zijn we niet ontevreden, maar het moet beter kunnen. Johan Cruyff leerde al: je bent niet te langzaam, maar je start te laat. We danken de organisatie weer voor deze prachtige tocht, die in dit specifieke geval ook lang genoeg was. Al met al wel een mooie voorbereiding voor de zevenheuvelen loop, de volgende dag.
JL
