ISPAHA: NU BIJNA GOED GENOEG VOORBEREID
Jaar in jaar uit namen we ons voor om echt op tijd op de startplaats te zijn, maar altijd liep dat mis. De verwarring slaat dan toe en met de tijdnood komen de hiaten in de noodzakelijke kennis van de instructies. Deze keer ging dat beter, ook al omdat de startplaats ruim en rustig was. Dat werk in het voordeel van ISPAHA, ditmaal aanwezig in een opnieuw versterkte samenstelling.
Al binnen tien meter ging het mis. De voorhoede was vol ongeduld de nacht in verdwenen, gelokt door de led-lampjes. Maar de twee beste paarden bleven op stal: een zool was van de schoen losgeschoten. Het duurt wel even voordat de voorsten dit in de gaten kregen, zodat de samenhang van het team al in gevaar kwam. Duk-tape deed wonderen, maar bij de eerste sloot waren die wonderen al uitgewerkt en lag de zool weer los. Joppe en Melle moesten terug, maar ze besloten dat het ook op gymschoenen moest kunnen. Inmiddels was het hoofdteam de eerste post al ver gepasseerd, met medeneming van alle boekjes en de kompasroos. De achterhoede heeft toen onder telefonische begeleiding als snelle schimmen in de nacht de rest van het team weer bijgebeend. Een klein wonder! Bij de eerste vlotbrug waren we herenigd. De moreel was uitstekend!
Nu volgde een lange tocht door de weilanden. Juist toen het saai werd werden wij te slim en liepen we flink fout. Jammer van die hele stoet lantaarns die we net van ons af hadden geschud.
De klokkenroute zou moeilijk zijn. Dat hadden we gehoord, maar we hadden hem dus niet voorbereid. Gelukkig zijn er altijd collega’s op pad. Aan het begin van de klokkenroute raakten we onder de indruk van de zelfverzekerdheid van een groepje vlak voor ons. Voor hen was dit blijkbaar gesneden koek, dus we volgden klakkeloos. Na een tijdje drong het tot ons door dat we al halverwege de stiproute zaten. Toen konden we het op eigen kracht wel verder. Bedankt, jongens!
Verder weinig opwindends, het lukte allemaal wel. Nog net voor de eerste sneeuwvlokken kwamen we binnen. De snert smaakte weer goed, beter dan ooit zelfs.
De organisatie wordt weer bedankt voor deze prachtige tocht. En met onze zevende plaats van de avond zijn we echt (bijna) tevreden.
JL
