Het beste resultaat ooit, schreeuwt om een verslagje van team ‘Bijeengeraapt Zootje’. Als team doen we al sinds 2001 mee. We zijn 2e van de dag geworden en 5e overall (tenminste nog in de voorlopige einduitslag). Allereerst, super georganiseerd organisatie !!! Onze loopnacht was 2 december, de voorspellingen waren fris met wat vocht, in combinatie met de uitnodigingsbrief dus extra kleren mee. Het bleek allemaal mee te vallen. Het weer was super, in het begin (wij startten om 21:28) miezerde het wat. Het kompas was eigenlijk niet nodig, zo helder waren de sterren (geintje). Onze voorbereiding is steevast een stevige pan met pasta bij de deelnemer die het dichtste bij woont. Deze keer was Arjan (Wijnjewoude) de pineut. Onze kok liep vrijwel een thuiswedstrijd. Het eten was overvloedig en was van een hoge kwaliteit (vezels, vitaminen en mineralen en oh ja, koolhydraten). Rond de klok van 20:30 waren we op het startpunt. Daar we enigszins wisten wat ons te wachten stond, werden de taken goed verdeeld en hadden we zelfs tijd om van tevoren een bakje koffie te nuttigen. Elk jaar hetzelfde geintje, niet door de hoofdingang eruit, maar via een zijdeurtje. Snel de deurpost gecheckt op een letter (helaas) en op naar de eerste opdracht. Gelukkig geen nat pak.
Op naar de doolhoven, ook geen probleem, al was de terugweg in het stenen doolhof zonder oleaat iets lastiger (hadden we hem toch maar nagetekend). De toren beklimmen was leuk (had van mij ook wel in het slot van de route mogen zitten), de Romeinse routebeschrijving was dankzij alle info op het internet ook geen probleem. Het kentekenplaatjeroute ging vlot (niet stoppen bij de “Z”inker in de sloot) en ook de gekleurde kompasroute ging zonder veel problemen (iemand liep de ondergrens en iemand liep de bovengrens, de rest er ergens tussenin, op zoek naar het volgende aanknopingspunt). Het gammele bruggetje was super (gang is alles zei de slak, en sprong op de kikker).
Bij de post goed lezen en snel verder. Er waren bij het bruggetje wel heel veel teams, dan maar een gokje wagen en over de sloot gesprongen. Niemand nat en weer 2 ploegen ingehaald. De oversteek was ook geen probleem. Route 8 moest omgedraaid worden, als je dit van tevoren weet loop je zo naar het eindpunt, al was het slot inderdaad een instinker, je moest weer terug. Je verwacht dan toch een letter. Ook de grote striproute was eenvoudig deze keer. Vervolgens moesten we snuivend onze weg vervolgen. Ondanks mijn verkoudheid was het geen enkel probleem om de uigeur op de bomen te vinden. De spamroute was ook niet lastig, op de laatste splitsing allemaal een pad in om 60 meter uit te passen en dus al snel de volgende route gevonden. Bij de grote kompasroute hebben wij onze jaarlijkse fout gemaakt. Gelukkig duurde dat dit jaar maar een half uurtje (normaal een uur). De eerste doorsteek van 260 graden gaf problemen, toch lastig om in het bos de juiste koers te blijven lopen. De overige aanwijzingen waren geen probleem.
Ook de videoroute en de damstenenroute waren geen probleem. Bij de reken-je-rotroute was het rekenmachientje inderdaad geen overbodige luxe. De stappen goed uitmeten (ongeveer). De opdracht bij de post was wederom leuk gevonden en de touwbrug was (ondanks ons gewicht) ook geen probleem. Het kleintje geel-zwart route ging soepel en de middelste letter noteren!! De mini-striproute lukte ook. Bij de pc-route was met name het slot wat lastig. Bij de 7e aanwijzing zochten wij om een vlot (achteraf bleek dat de foto’s helemaal niks met de route hadden te maken). Maar door dat zoeken vonden we wel de letter die aan het eind van de woldraadroute was opgehangen. We hebben toen maar gegokt dat er in het eerste stuk van de woldraadroute geen letters zouden hangen.
Ondertussen waren er heel veel teams dicht bij elkaar. Groepen die eerder waren gestart hebben waarschijnlijk short-cuts moeten maken om nog te kunnen finishen. De flippo-route ging goed en ook de oleaatroute die er op volgde ging zonder problemen. Bij de klokkenroute was het weer even oppassen geblazen om de aanwijzingen in de juiste volgorde toe te passen, en dan gaat het vlot. De GP-route vonden we wel erg kort (10 meter??) en de rekensom bij route 26 was goed te doen m.b.v. de formule die op de startborden stond). Bij de aardige route hadden we de hulp van zo’n 5 teams. Dan is er altijd wel iemand die een aanwijzing vind, vervolgens kachelt de hele ploeg er achteraan. Deze eindigde via de chocoroute bij de chocopost. Dank voor het gebakje, snel de choco opdrinken en een appeltje voor onderweg en direct weer door, niet stijf laten worden. Net als vorige routes, verlaat de chocopost met ruimende wind, en ja hoor lettertje, weer niet ingetrapt. Bij de start hadden we genoeg tijd om de morseroute te ontcijferen, pak je toch weer zo’n 5 a 10 minuten. Het grapje aan het eind waren we bijna ingetrapt, we wilden linksaf, echter de volgende route begon met “at”, dus niet linksaf. In het donker is de reflectorroute goed te doen (mits je voorzien bent van een zaklamp).
Vervolgens de rode paaltjes route en de kruispuntenroute. Wederom veel groepen vlak bij elkaar. Beginnen bij aanwijzing 1. Wij zijn inderdaad de eerste sloot voorbij gelopen (net als alle andere groepen die vlak achter ons liepen), dus iets omgelopen om bij post F te komen. Ook de tussenroute om op het begin van de coördinatenroute te komen was makkelijk (hadden we net ook al gelopen in tegenovergestelde richting). Op het kaartje de beide coördinaten tekenen en lopen maar (ik had wel even de kreet “verder dan je denkt” verwacht, die hebben we dit jaar niet mogen lezen). Tja, wat moet je over de simpele route nog vertellen. Als je de instinkers ook wat verwacht, loop je de bierdoppenroute vlot tot post G. Zoals ook al opgemerkt was bij een ander verslag, was hier geen controle op het hebben en dragen van de Friese doorlopers. Er was dan ook geen enkele ploeg die ze onderdeed, tenminste ik heb niks gezien. Als Fries (en met kennis van het internet) loop je vlot de elfstedentocht. De instinker zat uiteraard bij Bartlehiem, dit is geen stad, dus niet naar toe. Het is dan toch wel jammer dat je als enige ploeg (van al die ploegen die vlak bij elkaar zijn) direct naar Ljouwert loopt en dan geen letter kreeg.
Achteraf bleek dat bij Bartlehiem een verkeerde letter stond, dat maakte alles weer goed. De hindernis bij post H was ook niet lastig. We ontvingen de snertbonnen en hadden dus al zin in de finish. Maar eerst nog even de blinde vlek route, de geconserveerde route en de laatste loodjes route. Na het bordje “natuurreservaat” liepen we het voetbalveld op. Helaas konden we er niet af (hek) en moesten dus weer terug naar het punt waar we het veld op kwamen en hebben toen via een omweg door Bakkeveen de finish bereikt. Na het inleveren van alle bescheiden, een kom snert en een lekker biertje. We hadden er een goed gevoel aan overgehouden, maar wisten toen nog niet van alle instinkers. Rond de klok van 07:00 was ik weer thuis. Tot een volgende keer. Wij willen nu wel eens voor de beker gaan.
Groetjes Bijeengeraapt zootje
René Nouta Arjan Monsma Hotze Brouwer Hille Waagmeester Arjen van der Sc
