2005 – Hazewind I

Voor de Stichting Wampex dit jaar een jubileum. De tocht werd namelijk voor de 30e keer gehouden. Proficiat aan de organisatie. De Wampex werd voor de eerste keer georganiseerd in 1976 en wel door het toenmalige gemeentebestuur van Opsterland. Aanvankelijk werd de tocht gehouden op twee avonden en waren er ca. 500 deelnemers. Vanaf 1985 kwam de derde avond erbij en groeide het aantal deelnemers naar ca. 1000. Vanaf 2000 is Hendrik Jan Kiers voorzitter van de stichting en mede organisator.

Vanaf 1998 lopen er ook van Wind Groep enkele groepen mee. Aanvankelijk 2 teams, uitgroeiend tot maximaal 4. Na een aantal jaren zijn er een aantal “familie teams” ontstaan, Harold Dragt, en Bert Katerborg hebben een eigen team. Van Wind Groep lopen er nog mee Topfloor en Hazewind I. Al onze ploegen hebben dit jaar de tocht uitgelopen, waarbij natuurlijk moet worden vermeld dat het team van Harold de eerste plaats heeft gehaald op de wedstrijd (eerste) avond. Na een tweede plaats in 2004 en 2003 welverdiend.

Traditie was dat de Wampex wordt gehouden op de laatste drie vrijdagavonden (en nachten) van november. Aan deze traditie is een eind gekomen, nu de grote gebiedsbeheerders (Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten en It Fryske Gea) besloten slechts één maal per maand een ontheffing te verlenen voor nachtelijke activiteiten.

Dit jaar is de Wampex gehouden in de bossen van Bakkeveen en omgeving, thuisbasis van de stichting. Alle teams waarin collega’s meedoen liepen uiteraard op dezelfde avond: 28 oktober, zo ook Hazewind I. Dit jaar bestond Hazewind I uit Bert van Lingen, Bert Huitsing en Gerrit Terpstra, alsmede 3 vrienden van Bert v.L. en Gerrit.

Wij startten om 19:40 uur en waren uiteraard ruim op tijd aanwezig om alle benodigde informatie op te schrijven en in ons geheugen te prenten. Het blijft altijd spannend, tijdens de tocht blijkt pas of je alle gegevens bij je hebt. Heb je iets overgeslagen, en één van je teamleden heeft het ook niet genoteerd, dan kun je wel stoppen.

Vanaf de start eerst naar de vlotten in het zwembad van Bakkeveen. Daarna door de drie doolhoven van Dúndelle en via de uitkijktoren op naar een route door de weilanden. Door interpretatie- en meningsverschil over een kleur (oranje-achtig geel dan wel geel-achtig oranje) liepen we eerst niet precies de goede koers, maar na enig zoeken er heroriëntatie vonden we uiteindelijk toch de goede weg. Ondertussen moesten we het Bakkeveensche Vaart oversteken door middel van een vlottenbrug.

Uiteindelijk kwamen we in de bossen achter De Slotpleats. Een heel aardige route was hier de “Stjonkende Sipel Route”. Aan boomstammen was met een ui gewreven, en onderweg zag je allerlei mensen aan bomen ruiken, om zo de weg te vinden. Een vermakelijk gezicht.

Via Spam- kompas-, strip-, reflectoren-, video, oleaat-, klokken-, flipporoute en al de andere routes belandden we uiteindelijk bij de chocopost. Het uitrustpunt met traditiegetrouw warme chocolademelk, koek en een appel. Vanwege het jubileum dit jaar met oranjekoek (met logo) in plaats van koek. Bij de chocopost heb je ca. 2/3 van de tocht gehad (voor je gevoel tijdens het laatste derde deel de helft).

In het laatste derde deel stond Reitse bij de start van de elfsteden route. We moesten schaatsen meenemen om een deel hiervan te klúnen. Sommige ploegen deden onderweg ook Bartlehiem aan. Zoals iedereen weet is dit niet één van de Friese elfsteden dus ruim een halve kilometer voor niks gelopen (van dergelijke instinkers is de hele Wampex doorspekt, voor ploegen die alleen bestaan uit beginners en die de tocht uitlopen neem ik mijn petje af).

Om 05:29 uur zaterdag morgen finishten we, na circa 25 km lopen, met een looptijd van dus 9 uur en 49 minuten. Eindelijk konden we van de welverdiende snert genieten. Omdat we onderweg één te noteren letter misten kregen we nog een kwartier straftijd zodat de eindtijd 10 uur en 4 minuten was. Een veertiende plaats op de wedstrijd avond.

Een perfect georganiseerde tocht. Tijdens het lopen vraag je je wel eens af of het allemaal wel goed is wat er in de routes is aangegeven. Eén van de motto’s van Hendrik Jan is: “lezen wat er staat”. Staat er bijvoorbeeld “loop tot de splitsing” of “loop op tot de splitsing ” Maar als je eens terugloopt of je leest nog eens wat er staat merk je toch dat het allemaal klopt. Mijn complimenten.

Menno (mijn zoon) liep dit jaar voor het eerst niet met onze ploeg mee, maar met Topfloor. Uiteraard was de spanning thuis ruimschoots aanwezig, want wie zou er als eerste binnen komen? Ook de (sportieve) strijdlust tussen onze andere teams van Wind Groep is groot. De weken voorafgaand aan de Wampex wordt er dan ook flink onderling geprikt.

Benieuwd wie er volgend jaar weer mee lopen, want je vindt het geweldig of helemaal niks.

Gerrit

Reacties zijn gesloten.